Onlarca derdimiz, sıkıntımız var. Hayat gayelerimizin çoğu bu sıkıntıları çözmek için kurulmuş. Hedeflerimiz hep bunlardan kurtulmaya yönelik. Çalışıyor, çabalıyoruz kurtulmak için. Kimisi şahsî bu problemlerin, kimisi eş, dost, akraba... Peki pas geçtiğimiz büyük bir nokta yok mu? Dünyanın dört bir yanında zulüm gören müslümanlar... Dertlerimizi gidip anlatsak acı bir tebessüm atacak o hakiki dert sahipleri... Onların derdiyle dertlenmemiz, acılarıyla ağlamamız gerekmiyor mu?
Sorsak hepimizin ortak derdi bu; İslam alemi. Hepimiz üzülüyoruz onlara, televizyonda, orda-burda gördükçe içimiz burkuluyor. Kısaca dert ediniyoruz değil mi? Değil! Değil işte. Kendimizi kandırmayalım. Biraz nefsimizi gözden geçirelim. Yahu dostum, dert şahsî derdimiz olunca biz bu derdin dermanını hayat gayesi edinmiyor muyuz? Hiç yoktan çabalamıyor muyuz? Dert dediğin de bu değil mi zaten. Ama iş haksız yere zulüm gören müslümanlara gelince ne bir iş, ne bir çaba. Tek bildiğimiz hayıflanmak, konuşmak... Aaa şu twit atan süper kahramanlarımızı unutmayalım. Bir de o var. Ülkece buyuz işte, amirinden memuruna buyuz; kelimeden ibaret.
Yahu ben öğrenciyim, memurum, market çalışanıyım vs. ne yapabilirim ki Kudüs'te zulüm gören o müslümanlar için? Suriye'de ağlayan o anneler için elimden ne gelir? Öyle lafı uzatmayacağım, Hz. Ali'den (r.a.) gelen rivayete göre Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v) şöyle buyurdu: "Dua, müminin silahı, dinin direği, göklerin ve yerin nurudur." (Hakim, Müstedrek, I/492)
Çok çok doğru Fani Üstad. Maalesef lanetlememiz de sözde, boykotumuz da sözde. Gönülden, özden gelerek yapılan bir duâ yok. Rabbim oradaki kardeşlerimizin derdini gerçekten dert edinebilenlerden eylesin bizleri.
YanıtlaSilEyvallah. Yapılan duaların içten olabilmesi; her bireyin üzerine düşen vazifeyi insanoğluna yakışır şekilde yapmasıyla ve yaptığı her işte en iyisini yapmakla olacaktır. Ayrıca şunu untmamamiz gerekli: biz yeryüzü ve gökyüzü arasındaki herseyin kendisine emanet edildiği zamanın ve mekanın mahkumu olmayacak, fikirlerin fatihi olacak, eşref-i mahlukat olarak vasıflanan insanız. Bu sebeple bizim duamız emanete en iyi şekilde sahip çıkmakla kamil olacaktir.
SilÇok çok doğru Fani Üstad. Maalesef lanetlememiz de sözde, boykotumuz da sözde. Gönülden, özden gelerek yapılan bir duâ yok. Rabbim oradaki kardeşlerimizin derdini gerçekten dert edinebilenlerden eylesin bizleri.
YanıtlaSilEvet, işte tam da bu yüzden ihlas ile dua edenleri duamıza katmalıyız.
YanıtlaSilEy Resulüm de ki: “Eğer sizin duanız (davanız, takvanız) olmasaydı, Rabbiniz size ne diye değer versindi?
YanıtlaSilİşte bizim kaçırdığımız nokta.
YanıtlaSil