AHMAKTIR İNSAN

    


  Açıklamama müsaade edersen insan ahmaktır diyeceğim... x kuşağı, y kuşağı, z kuşağı ne geldiyse kuşak kuşak ahmaktır hemde! Babamın babası demiş ki; ''Bir çocuk bize dese ki; şu delikte yılan vardır. Hemen korkar elimizi oraya sokmayız fakat 124.000 Peygamber bize cehennem var, sakın günah işlemeyin diye aynı uyarıda bulundukları halde biz yine korkmadan günah işlemeye devam ederiz'' İşte insan belki de bu yüzden ahmaktır. 

     Kendi kurşunumuzla kendi bacağımıza sıkıyoruz her zaman. Öyle bir kuyu ki bu, kendi ipimizi kendimize sarkıtmaya çalışıyoruz sürekli. Belki de ahirette canımızı en çok yakacak konulardan biridir namaz. Gaflet denen beter mi beter o uykunun çoğu zaman galip geldiği, zor bela uyandığımızda belki pijamalarla huzura durduğumuz, onu eda etmenin bazen Allah rızası için yapıyor olmanın dahi önüne geçtiği emir... Emredenin adıyla başlayan cümleler devamını getiremiyor gönlümüzde çünkü aşık değil ahmaktır insan. 

   Allah rızası kelimesini çok hafife alıyoruz mesela. Kâinatta canlı cansız tüm varlıklardan daha değerli olması gereken, işin incesini yakalayanların tek gayesi, bizim Yunus'a cenneti dahi birkaç köşk birkaç huri diye tasvir ettiren, aslında ona ulaşmanın diğer tüm noksanları tamam edeceği bir söz ''Allah rızası''. Varı yoğu değil canımızı dahi nefes alışımız gibi veririz dediğimiz ama canını istemiyoruz kardeşim 5 vakti kıl dendiğinde çark ettiğimiz söz.. Çoğu zaman kendimize yalancı çıkışımızın en büyük kanıtıdır bir şeyi Allah rızası için yapıyorum demek.

   Bazen ateşli bir boğmacanın sıktığı gibi sıkıyor ya sıkıntılarımız, hani yastıkla yüzümüze bastırıyor ya dertleri hayat, buna rağmen Dünya denen melunda nefes alıyor olmamız, O'ndan(c.c.) haberdar oluşumuzdandır. Vallahi bu Dünya çekilmez olurdu, kağıtları yırtar gibi yırtardık sineleri, kafamızı başka birinin kafasına vurarak parçalardık bağıra bağıra eğer O'ndan bir cüz olmasaydı. Oksijen ne ki, gökyüzü ne, toprağı ekmek neden, gülmek, ağlamak, nefes almak, yürümek, evlenmek, sevmek, aşık olmak, yazmak ve yaşamak ne? O'nun rızası olmayınca... 

     Gökyüzüne bakıp haykırmaya henüz 3 saat var, insan ahmaktır dememin üzerinden ise dakikalar geçti. Ömrümüzün bitmesine bilmem ki kaç sene var? Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamanın verdiği ızdırabı yarın ölecekmiş gibi yaşamamızın verdiği sekinet bastırıyor. Hiç ölmeyecek gibi yaşayıp, yarın ölecekmiş gibi tüketiyoruz zamanı. İnsan neden ızdırap çeksin ki bile bile? Çünkü ahmaktır. Bugün Allah için ne yaptından ziyade bugün neyi Allah için yapmadın hitabetiyle seslenmedikçe kalbine ahmaktır. Söz uzar, uzadıkça yorulur insan çünkü nasihatı sevmez ahmak... İnsan ahmaktır, nefs ahmaktır vesselam... ''İllellezine amenu ve amilus salihati ve tevasav bil hakkı ve tevasav bis sabr''


3 yorum:

  1. Nefsi mutmain edemediğimiz sürece nisyan-isyan ilişkisi arasında gidip geleceğiz maalesef. Nefs nasıl mutmain olura gelirsekte yol belli usûl belli Müfred, usûlsüz vusûl olmaz der erenler.

    YanıtlaSil
  2. Ah nefsiniz, bir yenebilsek keşke..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yol belli, usûl belli, inşaallah her daim sırat-ı müstakimde oluruz.

      Sil