HATIRLA

 HATIRLA

 

 

Hatırla, Altay dağı karlıydı ve yüksekti

Kirpiğini bağrıma hınçla çakışlarında

Bakışların cesurdu ancak kalbin ürkekti

Ulu destanlar vardı beni yıkışlarında

 

Hatırla temiz berrak rengini kâinatın

Özüne varıyorduk en yüce fütuhatın

Biz kalmıştık hülyalı serin akışlarında...

Kurtulmuştuk elinden bütün mükevvenatın

 

Hatırla, çok hatıra biriktirdik seninle

Bozkırda kardelenler yetiştirdik seninle

Dumanlı yaylaların zemheri kışlarında

Günleri aşk oduyla geçiştirdik seninle

 

Hatırla ince ince dökülen yıldızları

Yaklaştıkça çehrene, yükselen nabızları

Çağlar boyu gezdim ben uçsuz bakışlarında

Kayboldum kovalarken bütün imkânsızları

 

Hatırla bizi sarsan girdaplı geceleri

Ruhumuza dokunan mehtaplı geceleri

Sevdanın gönlüme en narin nakışlarında

Örüyordum yeniden sen kaplı geceleri

 

Hatırla sevgili, tam bitiyorken acımız

Yaprak döktü baharda, sonsuzluk ağacımız

Amansız bir kor oldum beni yakışlarında

Dorukta hicran ile bölündü miracımız

ADSIZ